Już w latach 30. XX wieku stosowano spoiwa polimerowe w celu poprawy właściwości zapraw. Po udanym wprowadzeniu lotionu polimerowego na rynek, Walker opracował proces suszenia rozpyłowego, który umożliwił uzyskanie lotionu w postaci proszku gumowego, zapoczątkowując erę suchych zapraw mieszanych modyfikowanych polimerami.
Od ponad 100 lat płytki ceramiczne są stosowane jako okładziny ścienne i podłogowe. Obecnie stały się niezbędnym materiałem dekoracyjnym. Płytki o różnych rozmiarach, wzorach i klasach można spotkać wszędzie. Wraz z postępem technologii płytek ceramicznych, ich struktura staje się coraz gęstsza i większa, co stanowi poważne wyzwanie dla układania płytek ceramicznych. W dziedzinie nowoczesnego wystroju wnętrz coraz większym zainteresowaniem cieszy się kwestia, jak sprawić, by płytki ceramiczne o dużych rozmiarach przylegały mocniej i zapewniały długotrwałą niezawodność. Materiały klejące (takie jak polimery) są zwilżane na powierzchni płytek ceramicznych, tworząc stan zwilżenia między nimi, co skutkuje bardzo małą odległością międzycząsteczkową między nimi. Ostatecznie na granicy faz powstaje ogromna siła międzycząsteczkowa, ściśle wiążąca materiał klejący z płytką ceramiczną. Wraz z postępem technologii płytek ceramicznych, coraz gęstsze płytki ceramiczne coraz trudniej tworzą większe szczeliny, umożliwiające mechaniczne zakotwiczenie. Jednak wiązania międzycząsteczkowe zyskują na znaczeniu.
Proszek lateksowy redyspergowalny (RDP) tworzy sieć polimerową w produktach zaprawowych, łącząc płytki z zaprawą za pomocą sił międzycząsteczkowych. Nawet jeśli płytki są gęstsze, mogą mocno przylegać do zaprawy. Redyspergowalny proszek lateksowy powstaje w wyniku polimeryzacji dwóch lub więcej polimerów i charakteryzuje się różną twardością w zależności od proporcji składu polimeru. W stanie wysokiej temperatury proszek gumowy będzie wykazywał różny stopień mięknięcia ze względu na swoją własną twardość. Im twardszy proszek klejowy, tym niższy stopień mięknienia w tej samej temperaturze i większa odporność na siły zewnętrzne w wysokich temperaturach. Dlatego w przypadku proszku klejowego stosowanego w klejach do płytek ceramicznych, priorytetem powinien być wybór proszku o wysokiej twardości, który może skutecznie zapewnić długotrwałą przyczepność w warunkach wysokich temperatur. W przypadku stosowania cienkowarstwowej metody układania płytek, dla wygody prac budowlanych, pracownicy będą decydowali się na nałożenie kleju na dużą powierzchnię przed przystąpieniem do prac. W trakcie tego procesu klej do płytek ceramicznych tworzy naskórek na odsłoniętej powierzchni pod wpływem prędkości wiatru, absorpcji wody przez podłoże oraz wewnętrznego rozpuszczania i ruchu eteru celulozowego. Ponieważ zwilżanie jest kluczem do ścisłego wiązania materiałów, gdy skorupa jest trudna do przerwania, klej do płytek będzie miał trudności z zwilżeniem powierzchni płytki, co ostatecznie wpłynie na wytrzymałość wiązania. Wybór redyspergowalnego proszku lateksowego z jednej strony, ze względu na swoją strukturę, może odgrywać pewną rolę w retencji wody, opóźniając tempo hydratacji i kożuszenia. Z drugiej strony, może on poprawić siłę adhezji na jednostkę powierzchni, nawet jeśli powierzchnia infiltracji jest zmniejszona, nadal może zapewnić ogólną siłę adhezji. Jednocześnie bardzo ważny jest rozsądny dobór eteru celulozowego. Wraz ze wzrostem rozmiaru płytek ceramicznych coraz łatwiej jest doświadczyć wgłębień, a nawet odwarstwienia płytek ceramicznych po ułożeniu. Problem ten jest ściśle związany z elastycznością materiału wiążącego. Płytki ceramiczne charakteryzują się wysoką gęstością i niską podatnością na odkształcenia, a warstwa bazowa może ulegać znacznym odkształceniom pod wpływem różnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Klej do płytek ceramicznych stosowany jako warstwa wiążąca musi być w stanie absorbować naprężenia generowane przez odkształcenia. Jeśli klej do płytek ceramicznych nie zawiera proszku klejowego lub ma jego niską zawartość, będzie on miał trudności z absorbowaniem naprężeń spowodowanych odkształceniami, co spowoduje stopniowe odpadanie całej nawierzchni w słabych punktach, tworząc puste bębny.
Redyspergowalny proszek lateksowy może zapewnić klejowi do płytek zdolność adaptacji do odkształceń naprężeniowych, co poprawia jego elastyczność. W tym systemie sztywność kleju do płytek ceramicznych zapewniają głównie materiały nieorganiczne, takie jak cement i piasek, a elastyczność proszek klejowy. Polimer przenika przez pory kamienia cementowego, tworząc sieć polimerową, która służy jako elastyczne wiązanie między sztywnymi elementami, zapewniając mu elastyczność. W przypadku odkształcenia sieć polimerowa może absorbować naprężenia, zapobiegając pękaniu lub uszkodzeniu sztywnych elementów. Dlatego poprawa elastyczności materiałów klejowych ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia puchnięcia. Odpowiednia ilość proszku klejowego może poprawić tworzenie się struktury sieciowej polimeru wewnątrz kleju do płytek ceramicznych.
Czas publikacji: 08-08-2023